Column: Clubliefde

FC Groningen is vrijdag met een campagne gestart waarbij seizoenkaarthouders en sponsoren zijn gevraagd om af te zien van compensatie voor de gemiste wedstrijden als ze zich dat kunnen veroorloven. Vaak probeer ik onder woorden te brengen waarom dit belangrijk is en waarom je dat zou moeten doen. Vrijdag las ik op Twitter de verhalen van twee mensen die hun redenen vertelden om van compensatie af te zien. Dat deden ze zó goed, dat ik dat zelf niet beter had gekund.

Rico was de eerste die zich uitsprak:

‘Waarom ik af zie van compensatie? Nooit heb ik de financiën gehad om een seizoenkaart te bemachtigen, tot afgelopen zomer. Naar aanleiding van een tweet werd ik benaderd voor een artikel en van het één kwam het ander. Een hele gulle gever schonk mij een seizoenkaart, eindelijk erbij! Toen kwam corona, een tijd waarin veel mensen verloren en nog steeds verliezen. Ook ging er veel op slot, en heb ik slechts eenmalig van mijn kaart mogen genieten. Waarom dan afzien, als een nieuwe kaart niet gekocht kan worden? Nou, dat zal ik je vertellen.’

‘Ik hou van die club, kijk uit naar elke pot en ervaar het als een echte hobby en uitlaatklep. Ooit hoop ik weer een vaste plek te hebben, vrienden te maken en gewoon lekker te kunnen foeteren als Dammers een bal het stadion uit rost. Blauwbekkend, regen of de zon die mij verblind. Elke pot heeft zijn eigen karakter en ambiance, en daar op die tribune ben je samen één. Als het zou kunnen, ben ik bij elke pot aanwezig. Het is toch heerlijk om naar dat ene moment uit te kijken?’

‘Ook ons FC gaat door een moeilijke tijd, en kunnen alle steun gebruiken. Ik steun ze, want ik wil dat onze club blijft bestaan en zich kan verbeteren. Dat dit dan ten koste gaat van mijn plekje, het zij zo, maar voor de FC doe ik het graag. Financieel is het de domste keuze die ik kan maken, maar het is een gevoelskwestie. Laten we gewoon hopen dat er perspectief komt om ergens dit seizoen nog eens op mijn stoeltje te mogen zitten, ik zou het erg fijn vinden. Lukt het niet, snap ik het en hoop ik gewoon dat een ieder gezond blijft!’

Ook Alfred, bestuurslid van de Supportersvereniging, sprak zich uit.

Is de club alweer aan het bedelen? Je leest het soms als om de compensatieacties gaat. Een actie die weer in gang is gezet bij de FC. Bij andere clubs lees je soms over bedelen, maar ook bij mijn FC Groningen. Voor zover ik er zicht op heb is dat een minderheid, maar toch…. Ik zelf heb dat gevoel nooit, maar nu behoor ik ook tot de groep ‘onvoorwaardelijken’. De groep die, zo gauw er bijvoorbeeld weer een nieuw knopje is om op te drukken op de clubsite, blind acteert. Seizoenkaart weer verlengd, afgezien van compensatie, extra bijdrage gedaan en extra merchandise gekocht, welke je misschien niet eens gaat dragen.’

Enfin dat ondersteunen/bedelen dus. Natuurlijk ondersteun je de FC, maar ik beleef dat ook anders. Ik ondersteun op dat moment vooral ook mijn (sociale) leven. Zonder de FC had ik vele geweldige mensen, van wie een aantal nu vrienden voor het leven, nooit ontmoet. Vele dagen met een lach en een traan niet meegemaakt. Zelfs een aantal levenslessen niet geleerd. De vele positieve zaken niet mogen ervaren, al laat de media vaak de andere kant zien. Niet samen met anderen met plezier al meer dan een decennium een supportersforum in de lucht houden. Had ik niet vrijwillig actief kunnen zijn voor de Supportersvereniging als bestuurslid. De vele mooie tripjes met gelijkgestemden, de emoties in een stadion kunnen en mogen beleven.’

‘De geweldige wedstrijddagen met bezoek aan het home en aan de Waterloobar. Of kunnen genieten van spontane acties zoals op Twitter waar out of the blue een seizoenkaart voor een medesupporter bij elkaar wordt geschonken. Een supporter die volledig afzag van compensatie, maar waarschijnlijk geen geld had voor een nieuwe seizoenkaart. Over clubliefde gesproken. Een spontane actie waar honderden euro’s voor zijn binnengekomen. En zo zou ik denk ik nog wel 30 dingen kunnen noemen en verdomd wat ik mis ik het momenteel!’

‘Maar als het om ‘gebedel’ gaat, vraag je dan ook eens af wat het jou oplevert als je twijfelt. Je komt bij de club, dus je haalt er iets uit, anders was je er niet. Veel meer ook dan je je soms beseft misschien, ook dat heeft waarde. Misschien die vraag ook stellen als ‘bedelen’ of met ‘de pet rond’ als gevoel overheerst en je daardoor twijfelt. Bedenk vooral ook wat je je ervoor terugkrijgt, vraag jezelf af, hoeveel is dat deel van mijn leven mij waard? Ik ondersteun naast de club vooral ook een deel van mijn sociale leven.’

Als je nu nog twijfelt hoe belangrijk FC Groningen voor andere supporters is en misschien ook wel voor jou als je er goed over nadenkt, lees dan ook nog dit verhaal van Klaas-Jan, gepubliceerd op Sikkom: De Groene Kathedraal als baken van hoop: samen is niet alleen en daarom verdient de FC steun. Dit zijn verhalen uit het hart gegrepen. Rico heeft ondertussen dankzij een crowdfundactie op Twitter een seizoenkaart voor volgend seizoen gekregen, Sterker, er kwam al zoveel geld binnen, dat de stichting ‘Laat ons weer eens samen juichen’ zes extra mensen blij kan maken met een seizoenkaart.

Dus nu niet vanuit de Supportersvereniging gevraagd, maar vanuit deze supporters: Wat betekent de FC voor jou en wat is je dat waard?

John de Jonge
Voorzitter SV FC Groningen