Column: Eindelijk, we mogen weer!

Eindelijk, we mogen weer! Wat heeft dat lang geduurd. Als we de wedstrijd vorig seizoen tegen PSV even niet meetellen, dan is het bijna anderhalf jaar geleden dat we naar onze FC konden. Helaas nog niet helemaal zonder beperkingen, maar de mogelijkheid is er in ieder geval. En wat heb ik er een zin in en hopelijk jullie ook. Ik heb niets met andere clubs, maar als ik de afgelopen weken het feest op de tribunes zag bij onder andere Feyenoord en PSV, kreeg ik toch bijna kippenvel.

De eerste uitwedstrijd was meteen uitverkocht. Het is natuurlijk ook een mooie, naar Leeuwarden, naar Cambuur. Het is voor Groningen-begrippen dichtbij, Cambuur is een promovendus die snakte naar promotie en bovendien is het in hun stadion altijd een heksenketel. Helaas kan het uitvak maar voor twee derde gevuld worden vanwege de coronamaatregelen, maar we gaan er wél voor zorgen dat het gaat klinken alsof het uitvak tweemaal uitverkocht is.

Ik verwacht dat we komend seizoen sowieso de trend, die al was ontstaan, doorzetten. Daarmee bedoel ik steeds vollere uitvakken. En dat is terecht, want er is bijna niks mooiers dan een geslaagde awayday. Lokale autoriteiten maken het ons nog steeds heel lastig met allerlei verplichte buscombi’s, binnenstadverboden of rare omwisselplekken, maar dat houdt ons niet tegen onze club te steunen in een vijandig stadion. In zo’n andere stad ontstaat een soort ‘wij-tegen-jullie’-gevoel. En dat is heerlijk.

Volgende week volgt de eerste thuiswedstrijd tegen FC Utrecht. Iedere seizoenkaarthouder kan dan het stadion in en als gevolg van de maatregel dat slechts twee derde van de stadioncapaciteit welkom is, is nu al bekend dat het dan op papier uitverkocht zal zijn. Een mooie historische tegenstander, want vijftig jaar geleden was FC Utrecht ook tegenstander tijdens de allereerste thuiswedstrijd in het bestaan van onze club.

FC Utrecht is ook een tegenstander waarbij we na afloop meteen weten waar we staan. Een club met een veel hoger budget dan onze club en met oud-FC’ers Mimoun Mahi, Django Warmerdam en Remco Balk. Een wedstrijd die alle kanten op kan. Maar ik weet het zeker: wij, de supporters, kunnen het verschil maken. Als wij met z’n allen vol achter de ploeg staan, een enorme bak lawaai maken en de Euroborg in een groene hel veranderen, dan krijgen onze spelers zo’n enorme kick dat het kwartje de goede kant op gaat vallen.

FC Groningen wil de komende jaren aansluiting krijgen met de top zes in Nederland: de clubs met meer geld die ook de laatste jaren steeds de top 6 vormden (Ajax, PSV, Feyenoord, AZ, Vitesse en FC Utrecht). Om die aansluiting te vinden is FC Groningen achter de schermen hard aan het werk, op sommige vlakken ook met de supportersgeledingen. Zie bijvoorbeeld volgende week de vernieuwde Noordtribune en luister naar het nieuwe stadiongeluid. In dat proces hebben we alle vertrouwen. Maar de club kan dat niet alleen. Wij kunnen daar zeker aan bijdragen door van elke thuis- en uitwedstrijd een feestje te maken op de tribune en een wisselwerking tussen het veld en de tribune te creëren.

Wij hebben spelers en een technische staf die niks liever willen. Die genieten van die steun die ze soms ook hard nodig hebben. Ik kan je vertellen: ze hebben ons echt gemist op de tribunes. Wij kunnen als supporters immers ook punten binnenslepen voor de club. Door ze over een dood punt heen te helpen of ze net dat laatste zetje te geven. Geloof me, er zullen ook mindere wedstrijden tussen zitten, dat is nou eenmaal voetbal. Maar dat zal nooit komen door een gebrek aan inzet of goede wil. Laat het dan ook nooit aan ons liggen. Laten wij de spelers zien en horen hoezeer wij ze van dichtbij hebben gemist. Want FC Groningen, dat zijn wij samen!

Samen naar de Grote Markt!

John de Jonge
Voorzitter SV FC Groningen