Het beeld is weer geschapen, de toon is weer gezet. Wij kunnen weer smullen met elkaar. Zeker in verkiezingstijd. Scoren; scoren over de ruggen van vele voetballiefhebbers; scoren over de ruggen van de clubs. Het liefst onderbouwd met grote foto’s met ME-pelotons, een supporter liggend op zijn knieën in de handboeien met drie ME-ers om zich heen. Het liefst zo negatief mogelijk. Ongenuanceerd, zonder werkelijk te bekijken hoe het er voor staat, wat er werkelijk gebeurd is, zonder te checken, zoals ze dat tegenwoordig noemen: dubbelchecken. Want dat levert belastinggeld op, door de clubs op extra kosten te jagen. Want wij hebben hier toch immers het CIV-rapport? En daarin staat dat er bijna elke wedstrijd ‘incidenten’ zijn.
Verdachten en onschuldige mensen op billboards, verdachten en onschuldige mensen van bed gelicht, complete bussen met 95% onschuldigen weer teruggestuurd, treinen uren vastgehouden en teruggestuurd. Wij smullen ervan, althans, diegenen die ongenuanceerd wijzen en denken. De krantenkoppen rollen door Nederland. Maar nu de realiteit. Er zijn 778 wedstrijden gespeeld. Daarvan waren 702 wedstrijden met 739 incidenten. Dat loopt uiteen van wildplassen en dronkenschap tot zware criminaliteit. Bij die 778 wedstrijden in één jaar zijn enkele miljoenen toeschouwers geweest. Daar staan tegenover 739 incidenten. Er zijn in totaal 908 aanhoudingen verricht, waarvan uiteindelijk 255 verdachten zijn gedagvaard. Het wordt allemaal al wat genuanceerder. De wildplasser een hooligan? Iemand die dronken is een hooligan? Iemand die meedoet aan een spreekkoor een hooligan? Iemand die een bevel niet direct uitvoert een hooligan? Wat is een hooligan? Een hooligan is een categorie van voetbalsupporters, die graag vecht ofwel voor, tijdens of na een wedstrijd. Misschien is het nu allemaal wat genuanceerd.
Natuurlijk sluiten wij de ogen niet. Ook de politie doet voorbereidend werk. Internet, Twitter, de berichten volgen, het hoort er allemaal bij. Maar de kop “Hooligans slaan er op los ” doet afbreuk aan het geheel en zet een beeld neer dat gewoon niet waar is. Maar er speelt meer mee. Losgeslagen politici zoeken geld. Door mismanagement van diezelfde politici de afgelopen jaren komt men tekort. Men weet niet waar men het geld weg moet halen en zoekt de meest makkelijke groepen mensen op, om het daar op te verhalen. En daar is de voetbalsupporter één van. Het is zo simpel scoren, als je maar hard genoeg schreeuwt.
Wat doen de clubs en de supportersverenigingen zelf aan het zogenaamde hooliganprobleem ? Veel, heel veel. Vorig jaar is het platform Supportersverenigingen Betaald Voetbal, de SVB, waar onderhand rond de 80% van de Supportersverenigingen bij zijn aangesloten, gestart. Regelmatig komen deze Supportersverenigingen centraal samen om te kijken of wij oplossingen kunnen aandragen voor wat er speelt. De SVB is aanspreekpunt voor de KNVB en de politiek. Tjeerd Van Dekken, Tweede Kamerlid van de PVDA, heeft zich ontzaglijk verdiept in de wereld van de supporter. Hij is met diverse uitwedstrijden mee geweest om de beleving te zien van de voetbalsupporter, heeft staan discussiëren met de fanatiekste supporters, in het Supportershome, op de tribune, in de bus of auto en heeft de zaak op de kaart gezet met twee andere politici. Er moest een nieuwe voetbalwet komen. Wij hebben als Supportersvereniging meegepraat, onze ervaringen verteld, uitgelegd hoe bepaalde zaken lopen. Wij zijn naar de Tweede Kamer geweest, de KNVB en ga zo maar door. De nieuwe voetbalwet is in de maak, sterker nog, die is klaar en de vraag was of de SVB dat ‘even’ bij minister Opstelten wilde ondertekenen. Nee dus. Het is verkiezingstijd, maar dit is veel te belangrijk voor de vele miljoenen voetbalsupporters, die het aangaat. Beter iets later en genuanceerd, dan dezelfde fouten maken zoals in het CIV-rapport.
FC Groningen komt naar buiten, dat de club zich totaal niet kan identificeren met het rapport van de CIV. En daar kan ik mij alles bij voorstellen. FC Groningen staat altijd open voor gesprekken met ons. En wat het belangrijkste is: de club denkt mee. En die gesprekken zijn heel breed, zowel over thuis- als uitwedstrijden, maar ook over eventuele incidenten die zich hebben voorgedaan. En wat het belangrijkste is: er wordt geluisterd. Niet naar wat zij of wij graag willen horen, maar gewoon relativerend, zoals de werkelijkheid echt is geweest. Als er recht moet wordt gesproken, zal men dat zeker niet nalaten, maar als Groningse supporters onrecht wordt aangedaan, dat staan men de supporter ook bij. Ik refereer aan de organisatie van een protest stoet naar Heerenveen twee jaar geleden en het afgelopen seizoen, toen we een supportersboycot hebben uitgeroepen betreffende de uitwedstrijd in Rotterdam tegen Excelsior, waar de directie en Raad van Commissarissen plus personeel een statement hebben neergezet, dat er door de politie in Rotterdam enorme fouten waren gemaakt en waar Groningse supporters enorm de dupe van zijn geworden.
Maar er gebeurt meer. Bij de voorbesprekingen voor elke uitwedstrijd doet de Supportersvereniging volop mee. Wij schuiven aan bij besprekingen met de Groningse politie, burgemeesters en veiligheidsmensen. Zaken worden geëvalueerd. FC Groningen was de eerste club in Nederland die de supporters van de bezoekende partij gratis entree verschafte en een broodje en koffie aanbood. Meerdere clubs volgden het voorbeeld. En het pakt goed uit. Voor de uitsupporter zijn de kosten veel lager en het is aantrekkelijker om ook een uitwedstrijd te bezoeken. Dat betekent meer sfeer, want uitsupporters horen ook in het stadion. Dat hoort bij een confrontatie tussen twee clubs. Wij als Supportersvereniging hebben veel meer ruimte gekregen om ons te ontplooien. De gemeente, politie en de club werkten mee aan vergunningen om echt bier te schenken voor de wedstrijd, iets wat jaren niet het geval was. Het supportersproject ondersteunt en begeleidt tijdens uitwedstrijden. En we hebben nauwe contacten met het orgaan Recht op Voetbal, dat ons ook juridisch bijstaat.
De politiek schreeuwt de massa toe dat de clubs de kosten voor de veiligheid zélf maar moeten dragen. Weer een ongenuanceerde uitspraak. Wij als supporter betalen al belasting. De miljoenen mensen betalen elk seizoen al belasting: op de entreekaart, op de consumpties, voor de politie, voor de overheid, voor alles wat u doet in het dagelijks leven. Het is verweven in de grote massa. Dertig miljoen euro wordt er geschreeuwd. Want de politiekosten zijn te hoog bij voetbalwedstrijden. Als ik bij FC Groningen kijk, zijn die politiekosten de laatste jaren fors gedaald. Dat heeft allerlei oorzaken, maar het zijn gewoon feiten. Daar hoor je de voetbalhater niet over. Die schreeuwt mee, heeft geen kennis van zaken en heeft zich niet verdiept in de materie.
Het gaat er niet om of je het hooliganisme de kop indrukt, het gaat erom hoe je de mensen benadert. Hoe ga je met mensen om, je niet plaatsen boven een ander, wat speelt er werkelijk, oplossingen aandragen, maar nogmaals gewoon goed luisteren en mensen serieus nemen tot ver in de harde kern. Dan ben je op de goede weg en dan zit je niet te wachten op kreten van ‘Hooligans slaan erop los’ en de clubs moeten dertig miljoen miljoen zelf bijdragen. Eigenlijk moet die boodschapper zich doodschamen, want het zegt heel veel over de machteloze uitstraling van een overheidsapparaat zonder kennis van zaken. Brullen om gehoord te worden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat wij tegenwoordig in Nederland een maatschappelijk probleem hebben.
John Schurer
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen