De balans van de eerste seizoenshelft

Wij mogen concluderen dat de eerste helft van het seizoen 2012 – 2013 matig is. Je kunt het rustig slecht noemen. In aanloop van dit lopende seizoen kwamen er verschillende spelers bij. De selectie werd breed ingezet. Een nieuwe trainer en een hoop allure. Twintig punten zijn er vergaard. Negen minder dan vorig seizoen na achttien wedstrijden. Over de inzet kun je discussiëren: de ene keer was het genoeg, de andere keer te weinig. Waar ik mij veel meer zorgen over maak is de kwaliteit. Pieter Huistra is vorig jaar ontslagen na de competitie. Lag het alleen aan hem? Nee, ook toen heb ik gezegd dat de technische staf zich moest afvragen of men wel genoeg kwaliteit heeft ingekocht om de minimale doelstelling bij de eerste negen te halen. Ook zij moesten hun broek maar eens ophalen.

Er zijn vele spelers bijgekomen voor aanvang van dit seizoen, maar dan hebben wij het vooral over kwantiteit, een enkeling daargelaten. Elke trainer en elke speler moet de tijd hebben om te acclimatiseren. Maar daar moeten wij ook niet overdreven over doen, na een week of vier moet je er staan als elftal en speler. Texeira, Kostic, Jones, Magnasco, Ivens, Johansson, Suk. Zij zitten op de tribune. Over de kosten zullen wij het niet hebben, maar ik ga mij afvragen op welke gronden deze spelers gekocht zijn. Femi loopt na twee mislukte seizoenen opeens de laatste drie wedstrijden redelijk te voetballen, maar ook hij heeft niet gebracht wat wij er van verwachtten, ook dat is een dure jongen. Pedersen en Enevoldsen zijn vorig seizoen vertrokken met een hoop gezeur, ook die hebben niet gebracht wat wij er van verwachtten.

In de evaluatie in de winterstop zal de technische staf en management de broek nog maar eens goed moeten ophijsen. Niet op kwaliteit maar op kwantiteit is er gekocht. Wat krom is, is niet recht te praten. De cijfers liegen niet. En daar moet je verantwoordelijkheid voor afleggen.

Ben ik negatief, nee zeker niet. Ik relativeer en zie ook hele goede ontwikkelingen. De jeugdopleiding. Diverse spelers komen eraan, Zivkovic, Hilal Ben Moussa, Henk Bos, Nick Bakker, Yoëll van Nieff. Deze jongens zijn de toekomst van FC Groningen. In combinatie met deze eigen jeugd met kwaliteit en twee kwalitatieve aankopen (o.a. Rasmus Lindgren) kan FC Groningen snel groeien. Want in de voetballerij kan alles zo weer veranderen. Dat betekent wel, ook eens in de spiegel kijken en je verantwoordelijkheid nemen, ook bij de scouting van spelers. Wat heb je nodig en op welke plaatsen moet een kwaliteitsimpuls komen. Gewoon om het elftal werkelijk sterker te maken.

Een trainerswissel verandert niets aan de vaste kwaliteit van spelers die je bezit, je kan het hoogstens wat bijschaven, sturen en beter maken. Je moet er een team van smeden, maar wel gebaseerd op eredivisieniveau met de doelstelling bij de eerste acht komen. En daar zijn kwaliteitsimpulsen soms voor nodig, zeker als je kwaliteit steeds doorverkoopt. Dat geldt voor Pieter Huistra, Robert Maaskant of welke trainer dan ook. FC Groningen heeft een vaste kern aan supporters en die zal de club te allen tijde steunen, maar ook de supporters evalueren in deze winterstop. Dat doen ze uit liefde voor de club. Want de club FC Groningen is een belangrijk onderdeel in hun leven. En dat zal altijd blijven, in goede en slechte tijden.

John Schurer
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen