Afgelopen zondag was Iwan van Duren één van de panelleden tijdens het forum in het Noordlease stadion. Hij schreef onderstaande column over de middag.
Voormalig Tweede Kamerlid Tjeerd van Dekken liep in zijn mooie, zwarte pak van spreker naar spreker. Dik vier uur lang luisterden de aanwezigen naar inhoudelijke betogen, bekeken ze powerpoints en mochten zich daarna met vragen en kritische opmerkingen wenden tot experts van onder ander Nijenrode, Hypercube en tot ondergetekende namens Voetbal International.
De dag was georganiseerd door de supportersvereniging van FC Groningen. Ook directeur Hans Nijland zat achter de tafel. Ron Jans bevond zich in de zaal, net als de rest van de Groningse bestuurders. Het was een stuk drukker dan op gemiddelde PvdA-meetings en zo om het uur werd er bloedserieus gestemd over onderwerpen. Met rode en groene kaarten konden de aanwezigen hun voorkeur uitspreken over onderwerpen.
De aanleiding van het referendum was een artikel een paar weken geleden in dit blad, van de hand van collega Tom Knipping, waarin Nijland voor een kleine aardbeving had gezorgd door te opperen dat ook de volksclub uit het hoge noorden misschien toch eens moest nadenken over een investeerder. Nu roeide de equipe van FC Groningen een wedstrijd tegen concurrenten uit Arnhem en Utrecht met een buitenboordmotor.
De uitslag van het referendum was bijna van Noord-Koreaanse proporties. De hele zaal zwaaide met rood bij de optie dat één persoon de macht zou krijgen over de club. De ene groene kaart begon bijna te blozen toen hij alle blikken ineens op zich zag gericht. ‘Uuh, ik wilde eigenlijk een vraag stellen, ik ben ook tegen.’ Kortom geen sjeik of Rus bij FC Groningen. Maar bovenal een voorbeeld van een club die niet bang is moeilijke onderwerpen aan de achterban voor te leggen.
De hele middag viel er geen onvertogen woord en werden er inhoudelijke vragen gesteld aan de sprekers. Door een zaal vol mensen voor wie Groningen veel meer is dan één wedstrijd in de week. Zij zijn FC Groningen. Na deze dag nog een eigenaar via de achterdeur binnenlaten is onmogelijk. Uit de acht modellen die werden gepresenteerd konden het socios-model, met supporters als aandeelhouders, en het Bayern-model, met een aantal structurele minderheidsaandeelhouders, op een ja rekenen. Ik had een perfecte zondag. En voor de zoveelste keer werd het bewijs geleverd dat supporters veel meer zijn dan lastige klanten.
Tekst: Iwan van Duren (gepubliceerd in Voetbal International)