Groundhoppen op Bali: hoe is het met Nick van der Velden?

Als FC Groningen-supporter Manuel in februari van dit jaar naar Bali gaat, maakt hij het plan om een bezoek te brengen aan Bali United FC. Niet helemaal toevallig, want er voetbalt daar een oude bekende.

Ingezonden door Manuel Sterenberg

‘Uiteraard gaat dit over Nick van der Velden. Hij speelt tegenwoordig bij Bali United FC en via Twitter benader ik hem, omdat wij onbekend zijn met hoe de kaartverkoop in Indonesië geregeld is. Nick denkt direct mee: ‘Ik regel dat wel voor jullie. Zorg dat je mij tegen die tijd een berichtje stuurt, dan komt alles goed’, stuurt hij terug. Alles lijkt geregeld, en dat maakt onze trip nog een stuk leuker. Toch stuurt Nick later weer een berichtje, maar deze keer is de boodschap iets vervelender. ‘Manuel, ik heb mijn best gedaan, maar het is uitverkocht. Het enige dat je kunt proberen is om naar het stadion gaan en daar proberen om kaartjes te regelen’, zegt hij.’

Vragende blikken

‘Zo gezegd, zo gedaan. Eenmaal in Indonesië wachten we de wedstrijddag af. Als het op 4 augustus zover is, gaan we op de scooter – het nationale vervoersmiddel op Bali – richting het stadion. We zijn ruim op tijd en parkeren vlak bij het stadion en besluiten een rondje te lopen in de hoop dat iemand wedstrijdkaarten verkoopt. Er zijn allerlei eettentjes van de lokale bevolking waar voornamelijk saté en Bintang (heerlijk lokaal bier) verkocht wordt. Na twee rondjes om het stadion met vragende blikken van onze kant, hebben we helaas nog geen succes gehad. We besluiten naar de ticket-offices te gaan en daar krijgen we te horen dat er nog wel VIP-tickets zijn. Dat kost ons 200.000 roepia, omgerekend twaalf euro. We besluiten dat te doen. Ter vergelijking: een normaal kaartje kost 1000 tot 2000 roepia (0.60 tot 1.20 euro).’

Bali United als leefstijl

‘Na de VIP-tickets gekocht te hebben duurt het nog drie uur voordat de wedstrijd begint. Omdat we nog een aardigheidje voor Nick hebben gekocht, vragen we wanneer de spelers bij het stadion arriveren. ‘Anderhalf uur voor de wedstrijd’, krijgen we te horen. We besluiten daarom eerst de fanshop en het restaurant te bezoeken. De fanshop is werkelijk gigantisch groot en strak ingericht. Naast de reguliere artikelen valt het op dat er een uitgebreide lijn is met casual kleding: t-shirts, overhemden, hemden, jassen, jurken, noem maar op. Bali United is ook een leefstijl, zo blijkt. Het is dé voetbalclub op het eiland, met meer dan 3.2 miljoen inwoners. Dan heb je een aardige achterban. Na het bezoek aan de fanshop willen we wat eten in het restaurant. De supporters van tegenstander PSIS Semarang zijn inmiddels ook rond het stadion te vinden en veel van hen willen met ons op de foto.’

‘Ook in het restaurant worden we vaak gevraagd om met mensen op de foto te gaan. Waarschijnlijk zijn de lokale inwoners niet veel westerlingen gewend en daardoor zijn wij voor hen een bijzonder verschijnsel. Ook zien we hier, door het raam waardoor je het veld kunt zien, hoe alle politiediensten en stewards zich op de wedstrijd voorbereiden. Iedereen staat klaar en krijgt instructies. Er staat een aardig legertje klaar om eventuele wanordelijkheden in de kiem te smoren.’

Populair

‘Na een broodje hamburger en ijskoffie lopen we naar de spelersingang. We hadden immers nog een aardigheidje (drop, stroopwafels en twee Groningse Baxbiertjes ‘Koud Vuur’ en ‘Kon Minder’) meegenomen voor Nick. Als de spelersbus er is, stappen de spelers uit. Nick heeft een koptelefoon op en loopt gelijk naar binnen. We roepen wel, maar wij zijn niet de enige. Hij is hier duidelijk erg populair. Dit is ook te zien aan de teamfoto die een gevel van het stadion hangt. Op die foto neemt Nick een prominente plaats in.’

‘Door de koptelefoon en het geroep van alle supporters, hoort Nick ons niet. Ik vraag één van de spelersbegeleiders of hij het pakketje aan Nick wil geven. Niet veel later komt Nick lachend weer terug en biedt zijn excuses aan. Hij vraagt of het ons gelukt is met de kaarten en we praten even over het leven op Bali en wensen hem succes voor de wedstrijd.’

Goede sfeer

‘Het Kapten I Wayan Dipta-stadion biedt plaats aan 25.000 supporters en is ietwat verouderd. Het veld is omgeven met een sintelbaan en aan beide lange zijdes zijn zitplekken. Het overgrote deel bestaat echter uit staanplaatsen. Het stadion ademt voetbal. Voor de wedstrijd wordt het veld besproeid door de brandweer, die daarvoor een rondje om het veld rijdt. Het stadion begint inmiddels aardig vol te lopen.’

‘De warming-up van Nick is direct te herkennen. Gelijk met de bal aan de voet, en veel in gesprek met zijn teamgenoten. Hij is één van de leiders van het team. Als er wordt afgetrapt, gaan we er goed voor zitten. Het niveau van de wedstrijd is te vergelijken met de top van de Eerste Divisie in Nederland. We zien een leuke wedstrijd waarin de thuisploeg duidelijk de sterkste is. Ook de sfeer in het stadion is prima. Door de volle staantribunes met fanatiek publiek is er veel sfeer. Ook het uitpubliek, verdeeld over twee vakken, is duidelijk aanwezig. Het wedstrijdverloop is gunstig voor de thuisploeg en dat komt ook de sfeer ten goede.’

Scoreverloop

‘In de 28ste minuut scoort Fadhil Sausu de 1-0 voor Bali United na een assist van Melvin Platje. Laatstgenoemde krijgt de bal linksvoorin en geeft een afgemeten voorzet op Sausu, die binnen kopt. Nick pakt in de 31ste minuut een gele kaart. Hij speelt de bal te ver voor zich uit, is vervolgens te laat en raakt de speler van de tegenpartij. In de 69ste minuut lijkt Bali United de wedstrijd te beslissen als Platje de 2-0 scoort. Voorafgaand aan het doelpunt schiet Nick vanaf de rand van het doelgebied op doel, maar via de keeper wordt de bal op de lat getikt en springt de bal terug het veld in. De doelman keert ook de rebound die volgt, maar daarna kopt Melvin Platje dus van dichtbij raak. Bij dat doelpunt ontstaat wel een harde botsing met de keeper van PSIS Semarang. De doelman verlaat het veld per ambulance met rug- en nekletsel.’

Op gevoel

‘Tijdens de wedstrijd is te zien dat Nick niets is veranderd sinds zijn tijd bij FC Groningen. Hij coacht veel en voetbalt vooral op gevoel. In zijn tijd bij de FC was Nick ook een belangrijke speler voor de jongere spelers, zoals Juninho Bacuna. Nick kon terugzien op een prima wedstrijd met een aantal hoogstandjes, maar ook een slippertje. Dat zit in zijn spel en misschien ook wel in zijn karakter. Bij FC Groningen kwam hij binnen als een speler die eens een middelvinger aan het publiek had laten zien, maar het is ook een speler die na de wedstrijd weleens een rondje gaf in het supportershome. We herinneren allemaal nog wel dat hij de bal een paar keer hooghield in een wedstrijd die niet echt best was, maar ook dat hij een steunpilaar was voor de jonge jongens in het team.’

‘Na negentig minuten en liefst acht minuten blessuretijd zit de wedstrijd erop. De tribunes zitten ook na afloop nog bomvol. De aanhang van PSIS Semarang zet luidkeels het clublied in. De aanhang van Bali United reageert respectvol en onderbreekt daarvoor het eigen gezang. Maar daarna is het de beurt aan de supporters van Bali United. De spelers staan na het duel met hun kinderen in de middencirkel. Als het clublied van de thuisploeg wordt ingezet, zijn op de tribunes duizenden lichtjes van telefoons zichtbaar. Daarna doen de spelers hun ereronde. Nick herkent ons spandoek vanaf het veld en bedankt ons nog een keer.’

Bedankje

‘Op de scooter rijden we na de wedstrijd weer terug richting ons hotel. Het was een uitstekende voetbalmiddag, daarover waren we het snel eens. Via Twitter krijgen we later op de dag nog een bericht van Nick: ‘Nog bedankt voor de heerlijke spullen. Super! Echt blij mee, want ik had al een jaar geen drop meer gegeten. Het was een heerlijke sfeer. Leuk dat jullie er waren’, laat hij ons weten.’