Beste Wouter,
Wat een weekend, wat een seizoen. Wat een selectie en wat een staf. Wát een supporters. Dit alles hoorde ik vrijdag continu, en terecht. Maar wat ben ik persoonlijk blij voor jou dat je op deze manier afscheid kunt nemen bij FC Groningen. Tegelijkertijd baal ik er ook van dat je weggaat, want ik heb je – dat durf ik wel te zeggen – heel goed leren kennen. Naast dat je gewoon een toffe peer bent, ben je ook iemand die echt een plan met de club had. Een visie waarin we elkaar echt vonden. Je wist hoe je de club vooruit kon helpen, structureel gezond kon maken en los kon maken van de grillen van de gemeente. En je had ook ideeën over een club met grote supportersinspraak. Zo kregen we een plek in de Raad van Commissarissen.
Onze eerste ontmoeting was zo’n beetje in de rechtbank, waar de supportersvereniging tegenover de club stond, nadat Vak F verplicht leeg moest worden gelaten na het afsteken van vuurwerk. We wilden de KNVB dagen, maar dat kon niet. Daarom moest het via de club. Een uitspraak was in belang van beide partijen, want dan was er duidelijkheid. De supportersvereniging verloor de zaak en moest de gerechtskosten betalen. Maar ’s avonds belde je mij meteen: “John, ik baal hier ook van en daarom betalen wij die kosten als club. En morgen gaan we samen zitten en plannen maken voor de club.”
Je vertelde over je plannen voor de Noordtribune. Die moest vol en zou de trekker moeten
worden om de rest van het stadion mee te krijgen. Kortom, een visie om het stadion weer vol te krijgen. Je vertelde hoe de club financieel gezonder kon worden door bijvoorbeeld de spelersfondsen af te lossen, want dan bleef er van transfers veel meer over voor de club zelf. Richting supporters was je tijdens de supportersoverleggen altijd transparant. Je liet ons niet alleen meedenken over veel zaken, maar ook meebeslissen.
Dit alles kwam uit en zorgde ervoor dat de club financieel groeide, de binding toenam. Je loodste de club door de coronaperiode, maar helaas ging het sportief mis. Je hebt een aantal hele mooie eigenschappen, waaronder loyaliteit naar mensen. Alleen maakte je één grote fout: je was té loyaal. Als algemeen directeur zul je altijd moeten blijven controleren en checken. En als je te loyaal bent, vergeet je dat weleens. Dat gebeurt niet met opzet, maar dat gaat vanzelf. Je had eerder moeten ingrijpen in het technische beleid. Je werd van alle kanten gewaarschuwd dat het sportief misging, maar je bleef te lang loyaal aan de technisch directeur. Je liet het gebeuren.
Maar het belangrijkste als directeur is dat wanneer je een fout maakt, je die herstelt. En dat is je gelukt. Je hebt goede mensen om je heen verzameld en sinds vrijdag is FC Groningen weer terug in de Eredivisie, een traject dat samenging met een enorm positief sentiment. Ik heb een tijdje gedacht dat je vertrok vanwege ons, de supporters en de supportersvereniging. Maar dat bleek anders te liggen. Je hebt me alles uitgelegd, zoals je eigenlijk altijd hebt gedaan en nu weet ik dat dat niet het geval is.
Je hebt nog steeds een visie die van FC Groningen een gezonde club maakt, die sportief veel meer mogelijkheden biedt en waarbij supporters ook inspraak krijgen. Maar met de houding van de gemeente Groningen kun je deze visie helaas niet uitvoeren. En dat frustreert je enorm. En dat begrijp ik volledig. Met deze gemeente ben jij geen algemeen directeur, maar wil de gemeente die algemeen directeur zelf zijn. En dan wordt het werken onmogelijk.
Het siert je dat je nu, na de promotie, niet wegloopt, maar nog in het belang van de club aan de mensen laat weten hoe de verhoudingen tussen club en gemeente zijn. Ik weet wat je nog meer gaat zeggen, maar belangrijker: waarom je hierover naar buiten treedt. En dat allemaal in het belang van de club en haar supporters. En daar ben ik je dankbaar voor. Wouter, ik wil je bedanken voor de samenwerking. Voor je openheid en gedrevenheid. Voor je eerlijkheid. En voor alles wat je voor FC Groningen hebt gedaan. Dat mag niet onderschat worden.
Groet, John de Jonge